تو رازی و ما راز
ارسال شده توسط:نویسنده سایت
درادبی
۲۷ مرداد ۱۳۹۳
482 بازدید
پرده، اندکی کنار رفت و هزار راز روی زمین ریخت. رازی به اسم درخت، رازی به اسم پرنده، رازی به اسم انسان.رازی به اسم هر چه که می‌دانی.
باز پرده فرا آمد و فرو افتاد.و آدمی این سوی پرده ماند با بهتی عظیم به نام زندگی، که هر سنگ‌ریزه‌اش به رازی آغشته بود و از هر لحظه‌ای رازی
می‌چکید. در این سوی رازناک پرده، آدمیان سه دسته شدند. گروهی گفتند: هرگز رازی نبوده، هرگز رازی نیست و رازها را نادیده انگاشتند و پشت به
راز و زندگی زیستند. خدا نام آنها را گمشدگان گذاشت. و گروهی دیگر گفتند: رازی هست، اما عقل و توان نیز هست. ما رازها را می‌گشاییم؛ و
مغرورانه رفتند تا گره راز و زندگی را بگشایند. خدا گفت: توفیق با شما باد، به پاس تلاشتان پاداش خواهید گرفت. اما بترسید که درگشودن همان راز
نخستین وابمانید.
و گروه سوم اما، سرمایه‌ای جز حیرت نداشتند و گفتند: در پس هر راز، رازی است و در دل هر راز، رازی. جهان راز است و تو
رازی و ما راز. تو بگو که چه باید کرد و چگونه باید رفت. خدا گفت: نام شما را مؤ‌من می‌گذارم، خود، شما را راه خواهم برد. دستتان را به من
بدهید. آنها دستشان را به خدا دادند و خدا آنان را از لابه‌لای رازها عبور داد و در هر عبور رازی گشوده شد. و روزی فرشته‌ای در دفتر خود نوشت:
زندگی به پایان رسید. و نام گروه نخست از دفتر آدمیان خط خورد، گروه دوم در گشودن راز اولین واماند. و تنها آنان که دست در دست خدا دادند از
هستی رازناک به سلامت گذشتند.
۱۳۹۳-۰۵-۲۷
مهندسین مرتع و آبخیزداری Engineers Range and Watershed Management
